donderdag 31 juli 2008

1. Brechtel maakt indruk op Emiel. Aflevering 1

1. Op vakantie in Zwitserland.

Wat Emiel overkwam.

Emiel staat in de keuken van het chalet, om water op te zetten voor een kopje Lapsang Souchong thee. De meisjes, Marianne en Sybille zullen zo wel terug zijn van boodschappen doen bedenkt hij. In het chalet loopt hij van het keukenraam in volle zon gehuld weg naar de livingroom en een donkere schaduw maakt hem attent dat er iets niet in orde is. Voor hem ziet hij naast zijn eigen schaduw een tweede schaduw ontstaan. Automatisch wil hij zich omdraaien. Emiel is op vakantie gegaan naar Zwitserland, een land waaraan hij zijn hart heeft verpand. Hij voelt zich hier altijd bijzonder thuis in Zwitserland, dat vermeldt hij altijd in zijn verslagen en passant als het ter sprake komt, in alle seizoenen en windstreken, hij merkt er altijd wel bij op, dat hij in de wereld buiten Zwitserland ook heel veel mooie stekkies kent. Voor hem is het een soort tweede vaderland, dit gevoel wordt verstrekt omdat Emiel ontzettend veel leuke mensen heeft ontmoet, zeker hier in Engelberg in het Berner Oberland. Voor Emiel er erg in heeft gaat hij geheel onderuit. Een stevige dreun op zijn hoofd en nek doet hem in elkaar zakken. Er valt iets over hem heen en gelijktijdig doet zich een gigantische ontploffing voor.

Vanaf dat moment is het alsof Emiel niet meer leeft. In zijn gedachten lijkt het alsof hij tien jaar ouder is geworden met het sterke gevoel heeft weer terug te zijn bij zijn moeder, die alles voor hem opneemt en regelt, alles gaat aan hem voorbij en hij heeft nergens meer grip op. Emiel ligt in een witte kamer. Letterlijk alles is wit. Hij kijkt naar een wit plafond, witte muren, een kozijn met witte luxaflex en boven zijn bed een wit handvat waaraan hij zich kan optrekken. Het komt niet in zijn gedachten op. Emiel ligt er al uren te staren en hij voelt zich versuft en steeds zakt hij weer weg in een droom, waarbij zijn moeder aan zijn bed zit, ze leest een boek en als zij een bladzijde omslaat kijkt ze even ter controle naar haar enige zoon. Iedere keer als Emiel bijkomt is alles weer wit, helemaal wit.

Geen opmerkingen: